"Happy New Year!!!" from the "Prometheus" Greek Teachers Association of New York and its Chairman of the Technology and Electronic Communication Committee and Alternate Board Member, Alexander G. Colombos, owner of the "Hellenic Psyche" Blog - Ο Σύλλογος Ελλήνων Εκπαιδευτικών Νέας Υόρκης "Προμηθεύς" και ο ιδιοκτήτης του Ιστολογίου Alexander G. Colombos και Επικεφαλής της Επιτροπής Τεχνολογίας και Ηλεκτρονικής Επικοινωνίας του "Προμηθέα" σας εύχονται ολόψυχα καλές γιορτές και καλή Πρωτοχρονιά! Ακολουθεί άρθρο του Δημήτρη Τσάκα στον "Εθνικό Κήρυκα": "Αλλαγή φρουράς στο Σύλλογο Ελλήνων Εκπαιδευτικών «Προμηθεύς»"

Σημείωση: Αν δεν βγαίνουν καλά οι φωτογραφίες, πηγαίνετε στον παρακάτω σύνδεσμο (πηγή):
Πηγή: https://s3.amazonaws.com/ekpdf/2013/0925/0925.pdf

Του Δημήτρη Τσάκα

ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η γενική συνέλευ-
ση του Συλλόγου Ελλήνων Εκπαι-
δευτικών «Προμηθεύς», η οποία
συνήλθε το απόγευμα του Σαβ-
βάτου στο Αρχιεπισκοπικό Πολι-
τιστικό Κέντρο στην Αστόρια ενέ-
κρινε τον απολογισμό της απερ-
χόμενης διοίκησης με επικεφα-
λής την Βασιλική Φιλιώτη και
ανέδειξε το νέο Διοικητικό Συμ-
βούλιο.
Πρόεδρος εξελέγη ο Δημοσθέ-
νης Τριανταφύλλου, αντιπρόε-
δρος η Ελευθερία Οίκουτα, γενι-
κή γραμματέας η Ανδριάνα Φι-
λιώτη, ταμίας ο Δρ. Ιωάννης Σιό-
λας, ενώ μέλη οι Γεώργιος Κανελ-
λόπουλος, Τιμολέων Κόκκινος,
Στέλλα Κοκόλη, Ελένη Πυλαρι-
νού και Βασιλική Φιλιώτη.
Αναπληρωματικά μέλη εκλέ-
χτηκαν οι Αίμιλυ Αντωνοπούλου,
Αικατερίνη Κουτσουπάκη και
Αλέξανδρος Κολόμβος. Η συμβου-
λευτική επιτροπή πλαισιώνεται
από τους Μαρία Μακεδών, Γεωρ-
γία Φιλιώτη, Δρ. Ιωάννη Αντωνό-
πουλο και Αικατερίνη Τσούνη,
ενώ η εξελεγκτική επιτροπή από
τους Δρ. Γεώργιο Μελικόκη και
τον Απόστολο Φούντα.
Ο νέος πρόεδρος του Συλλό-
γου Ελλήνων Εκπαιδευτικών
«Προμηθεύς» Δημοσθένης Τρια-
νταφύλλου τόσο κατά τη διάρ-
κεια της ομιλίας του στη συνέ-
λευση, όσο και κατά τη διάρκεια
των δηλώσεων προς τον «Εθνικό
Κήρυκα» εξέφρασε την ευγνωμο-
σύνη για την εμπιστοσύνη των
εκπαιδευτικών. Παράλληλα, τόνισε
ότι στόχος της νέας ηγεσίας
είναι η προσέλκυση όλων των εκ-
παιδευτικών και των διευθυντών
στις εκδηλώσεις του Συλλόγου
και η ενασχόληση με μεγαλύτερο
ζήλο με τα θέματα που απασχο-
λούν τους εκπαιδευτικούς και την
Ελληνική Παιδεία.
Ερωτηθείς για το πρόγραμμα
των εκδηλώσεων ο κ. Τριαντα-
φύλλου επεσήμανε ότι θα ανα-
κοινωθεί αμέσως μετά την πρώτη
τακτική συνεδρίαση του νεοε-
κλεγμένου Διοικητικού Συμβου-
λίου.
Στην συνέλευση παραβρέθη-
καν η διευθύντρια του Γραφείου
Παιδείας Αμέσου Αρχιεπισκοπι-
κής Περιφέρειας Μαρία Μακεδών
και η πρόεδρος της Ομοσπονδίας
Ελλήνων Εκπαιδευτικών της Αμε-
ρικής Στέλλα Κοκόλη, οι οποίες
ευχήθηκαν επιτυχίες στη νέα σχο-
λική χρονιά.
Η κ. Κοκόλη ανακοίνωσε ότι
η Ομοσπονδία Ελλήνων Εκπαι-
δευτικών Αμερικής και ο Σύλλο-
γος Ελλήνων Εκπαιδευτικών της
Νέας Υόρκης «Ο Προμηθεύς»
ετοιμάζονται πυρετωδώς για την
δεύτερη ημερίδα για την ελληνι-
κή παιδεία, η οποία θα πραγμα-
τοποιηθεί την Κυριακή 27 Οκτω-
βρίου στο Σταθάκειο Κέντρο στην
Αστόρια. Η πρώτη, όπως έγραψε
ο «Ε. Κ.» πραγματοποιήθηκε προ
πέντε μηνών στον ίδιο χώρο και
παρείχε τη δυνατότητα στην ηγε-
σία των εκπαιδευτικών και στους
εκπροσώπους της Ομογένειας να
τοποθετηθούν υπέρ της ελληνό-
γλωσσης εκπαίδευσης και υπέρ
της δημιουργίας ενός Αποθεματι-
κού Ταμείου για την Ελληνική
Παιδεία.
Αν και το πρόγραμμα της Ημε-
ρίδας δεν έχει πάρει την τελική
του μορφή, εντούτοις η κ. Κοκόλη
επεσήμανε ότι θα έχει ενδιαφέ-
ρουσες ομιλίες και εισηγήσεις για
το μέλλον της Ελληνικής Παιδείας
και παράλληλα θα γίνει το πρώτο
ουσιαστικό βήμα για την δημιουρ-
γία του Αποθεματικού Ταμείου.

Πάνω γενική άποψη από την

γενική συνέλευση του Συλλό-

γου Ελλήνων Εκπαιδευτικών

«Προμηθεύς», ενώ δεξιά οι Αν-

δριάννα Φιλιώτη, Δρ. Ιωάννης

Σιόλας, Στέλλα Κοκόλη, Βασι-

λική Φιλιώτη, Δημοσθένης

Τριανταφύλλου (νεοεκλεγείς

πρόεδρος), Δρ. Γεώργιος Μελι-

κόκης και Τιμολέων Κόκκινος.      

Learn Greek at St John's University (Jamaica, NY) this Spring 2014!!! Now enrolling!!!

Χριστούγεννα στην ελληνική παροικία της Νέας Υόρκης

 του Αλέξανδρου Κολόμβου, εκπαιδευτικού-ιστορικού, πτυχιούχου ιστορίας, αρχαιολογίας, παιδαγωγικών, ψυχολογίας και συμβουλευτικής

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος εορτάζουμε την Γέννηση του Θεανθρώπου, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.  Τα Χριστούγεννα γινόμαστε όλοι παιδιά και ξαναζούμε το όνειρο των αθώων μας παιδικών χρόνων.  Όμως, γρήγορα απ' το όνειρο μάς ξυπνά η σκληρή πραγματικότητα της ενήλικης ζωής που κάθε χρόνο είναι σκληρότερη.  Τα παιδιά πλέον δεν βιώνουν τα Χριστούγεννα όπως έκαναν τα παιδιά των παλαιότερων γενεών.  

Τα σημερινά παιδιά βιώνουν τα Χριστούγεννα μέσα από ένα άλλο πρίσμα, μέσα από αυτό όχι της καταναλωτικής διάστασης που τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά έχουν πάρει, αλλά μέσα από το πρίσμα της διαχρονικής ελληνορθόδοξης μας παράδοσης.  Σκοπός δικός μας των διδασκάλων, αλλά και εσάς των γονέων, πρέπει να είναι πάντα η μεταλαμπάδευση των ιδεωδών και της θρησκευτικής και πολιτισμικής παρακαταθήκης της φυλής μας, μέρος της οποίας είναι και ο παραδοσιακός και πατροπαράδοτος εορτασμός των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς κατά τα ειωθότα.  Πόσο μάλλον για εμάς τους απόδημους και δη εμάς που ζούμε στην Αμερική, την πιο καταναλωτική και υλιστική χώρα του κόσμου.  Ειδικά εδώ στη Νέα Υόρκη, τα Χριστούγεννα οι δρόμοι είναι οι εντυπωσιακότεροι του κόσμου.  Πλήθη τουριστών έρχονται από όλα τα μέρη του κόσμου για να κάνουν τα καθιερωμενα ψώνια τους στην μητρόπολη του διεθνούς εμπορίου, στην πιο λαμπερή και αχανή πόλη του κόσμου.  Όμως πίσω από το εκτυφλωτικό φως των προβολέων και τη λάμψη από τα πολύχρωμα λαμπιόνια που φωτίζουν τις φινετσάτες νύχτες στις τεράστιες λεωφόρους, πέρα από τους κολοσσιαίους ουρανοξύστες που η κορυφή τους τις ομιχλώδεις μέρες χάνεται απ' τον ορίζοντα, συνυπάρχει ένας παράλληλος κόσμος, λιγότερο φωτεινός και λιγότερο αισιόδοξος.  Κάποιοι συνάνθρωποι μας, άστεγοι και αναξιοπαθούντες, άρρωστοι και άποροι, κάπου στο άλλο άκρο της πόλης μέσα σε παραπήγματα και παράγκες, σε τεράστιες βρώμικες εργατικές κατοικίες ή και κάποιοι μέσα σε χαρτόκουτες κάτω ακριβώς από τους ουρανοξύστες ή μέσα στις υπόγειες στοές του μετρό, κρύβουν την φτώχεια και την απελπισία τους και την σέρνουν μαζί τους από χρόνο σε χρόνο, από Χριστούγεννα σε Χριστούγεννα, σε κάθε βήμα στο διάβα τους χαζεύοντας τους περαστικούς που ανέμελοι προσπερνούν βυθισμένοι στο άγχος της ρουτίνας και των επιπλέον υποχρεώσεων και ευθυνών που δημιουργούν οι γιορτινές αυτές μέρες.  Δεν είναι παράδοξο;  Οι μέρες αυτές θα έπρεπε να είναι μέρες ξεγνιασιάς και ξεκούρασης.   Ομως για πολλούς οικογενειάρχες συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.   

Είναι λοιπόν χρέος όλων μας, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της οικονομικής κρίσεως, της αφιλίας, της υλικής, αλλά και πνευματικής πενίας, δηλ. φτώχειας και της πτώσεως των αξιών, πρώτοι εμείς, να διδάξουμε στα παιδιά ότι Χριστούγεννα δεν είναι μια εκκοσμικευμένη γιορτή που απλώς συκεντρωνόμαστε όλοι γύρω από το γιορτινό τραπέζι για να ανταλλάξουμε δώρα και να συμφάγομε με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.  Χριστούγεννα δεν είναι άλλη μια ευκαιρία για να εκμεταλλευτούν κάποιοι για κατανάλωση και αύξηση των κερδών από τις αγορές και τα ψώνια.  Τα Χριστούγεννα δεν πάμε απλώς στην εκκλησία για να κοινωνήσουν μηχανικά τα παιδιά μας χωρίς καν να έχουν νηστέψει ή για να επιδείξουν κάποιοι τον πλούτο τους μέσα από κοινωνικές εκδηλώσεις και συνεστιάσεις.  Τα Χριστούγεννα είναι ευκαιρία για περισυλλογή και κατάνυξη.  Είναι το μέγα θαύμα και μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Θεανθρώπου.  Το νόημα των Χριστουγέννων είναι το νόημα της ταπείνωσης, της θυσίας, της φιλανθρωπίας, και της αγάπης.

«Χριστός γεννάται, δοξάσατε! Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε! Χριστός επί γης, υψώθητε!» μας θυμίζουν τα λόγια της εκκλησίας.    Η θεία νύχτα των Χριστουγέννων δεν πρέπει να μας  γίνεται ρουτίνα, αλλά πρέπει να την βλέπουμε κάθε χρόνο ως «πάντων των καινών καινότατον μυστήριον» όπως λέγει ο Ιωάννης ο Δαμασκηνός, δηλ. το πιο καινούριο, το πιο πρόσφατο από τα πιο πρόσφατα των μυστηρίων που πάντα μας αφήνει άφωνους και απορρημένους.  Τα Χριστούγεννα, λέγουν οι Πατέρες της Εκκλησίας, είναι «η Μητρόπολις Πασών των Εορτών».  Αναφωνεί η πιστή ψυχή με τον άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο:  « Ω της καινής μίξεως! Ω της παραδόξου κράσεως! Ο Ων γίνεται και ο άκτιστος κτίζεται και ο αχώρητος χωρείται».  Δηλαδή, τι καινοτόμος μίξη και τι παράδοξος συνδοιασμός το να γεννιέται ο αιώνιος και αθάνατος Θεός μέσα από την θεανθρώπινη φύση του Υιού του και ταυτόχρονα να διαχωρίζεται η ομoούσιος και αδιαίρετος Αγία Τριάδα και εκ πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου να έχουμε τον Υιό του Θεού απεσταλμένο από τον Τριαδικό Πατέρα στη γη για να σώσει τον άνθρωπο από τις αμαρτίες του.  Σε καμια θρησκεία, αγαπητοί μου, δεν έχει συντελεστεί τέτοιο μέγα θαύμα και τέτοια έμπρακτη απόδειξις της Αγάπης και της Φιλανθρωπίας Του Θεού, σε σημείο ο ίδιος ο Θεός να ενανθρωπιστεί δια της θεανθρωπίνου υποστάσως της Τριαδικής Του Φύσεως, να ενσαρκωθεί και να φτάσει τόσο κοντά στον άνθρωπο, να ενσκύψει στα μύρια προβλήματα του και να τον αφελκύσει από τον βόρβορο της άγνοιας και του σκοταδισμού, της αμαρτίας, της σκληρότητος και της ασπλαχνίας και να του δείξει πως στο πρόσωπο κάθε ανθρώπου  αντικατοπτρίζεται ένας ταπεινός και μαρτυρικός Χριστός, αποδεικνύοντας έτσι ότι είμαστε κατ’εικόνα και καθ’ομοίωσιν του Θεού.  Γιαυτό και ο Χριστός επέλεξε να γεννηθεί σε φάτνη από το να γεννηθεί στα εφήμερα πλούτη ή να παρουσιαστεί στο γένος των ανθρώπων ως Βασιλεύς των Ουρανών και Παντοκράτωρ όπως τον περιμένουμε στην Δευτέρα Παρουσία να έρθει καθήμενος εν θρόνω και εν μέσω σάλπιγγων και αγγέλλων ψαλλόντων εν τω ουρανώ.  Διότι εθυσιάστη δι’ημάς για να μας διδάξει την ταπείνωση, την ανιδιοτελή αγάπη και το περίφημο «Αγαπάτε Αλλήλους ίνα εν ομονοία ομολογήσομεν», δηλ. να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας, ώστε να έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας όταν κάποτε φύγουμε από τον μάταιο τούτο κόσμο έχοντας  να δώσουμε «καλήν απολογίαν επί του  φοβερού βήματος του Χριστού».  Αλλά ταυτοχρόνως  ο Χριστός με τη γέννηση Του δοκίμασε την πίστη μας.  Δοκίμασε την καρδιά μας:  «τίνα με λέγουσι άνθρωποι είναι», τι λένε δηλ. οι άνθρωποι για εμένα, εδιερωτάτο μετά των μαθητών Του.  Ἠθελε δηλ. οι άνθρωποι να πιστέψουν από μόνοι τους την θαυμαστή θεανθρώπινη φύση Του και το δισυπόστατο της.  Αυτή είναι και η απόδειξις της ελευθερίας που μας έδωσε ο Κύριος.  Να διαλέξουμε ποιον δρόμο θα ακολουθήσουμε στην ζωή μας, τον δρόμο της Αρετής ή τον δρόμο της Κακίας, για να θυμιθούμε και τον γνωστό μύθο του Ηρακλή, συνταιριάζοντας έτσι αρμονικά την πανάρχαια ελληνική μας παράδοση με αυτή της Ελληνορθοδοξίας και  του Βυζαντίου.  Με την έλευση του Χριστιανισμού σηματοδοτήται η μετάβαση από τον πανάρχαιο, διαχρονικό και ένδοξο, αλλά σκληρό, ελιτιστικό, ατομοκεντρικό, ορθολογιστικό και φυσιοκρατικό αρχαίο ελληνικό πολιτισμό στον χριστιανικό πολιτισμό της φιλευσπλαχνίας και της αγάπης, της ομαδικότητας και της συλλογικότητας.

Καλούμαστε κάθε Χριστούγεννα να αναρρωτηθούμε αν θα ανοίξουμε τελικά τις πόρτες μας και τις καρδιές μας στον νεογέννητο Χριστό.  Αν θα ανταποδώσουμε την Διακονία Του Κυρίου μας διακονώντας  Τον στα πρόσωπα των συνανθρώπων μας.   Πρέπει όμως αυτό να γίνεται κάθε μέρα και όχι μόνο τα Χριστούγεννα και τις γιορτές.  Για να μην ακούσουμε κάποτε τα φοβερἀ λόγια της ευαγγελικής περικοπής που λέγει ο Κύριος σε όσους δεν κάνουν αγαθά έργα φιλανθρωπίας: «επείνασα και δε μου δώκατε να φάγω εδίψασα και δε μου δώκατε να πιω· ξένος ήμουν και δε με πήρατε στο σπίτι σας· γυμνός και δε με ντύσατε· άρρωστος και δεν μου συντρέξατε στην αρρώστια μου».  Κάθε φορά που βοηθούμε έναν άνθρωπο είναι σαν να ανταποδίδουμε στον Χριστό μας το μέγα Του έλεος.  Όμως η φιλανθρωπία δεν θα πρέπει να γίνεται για επίδειξη πλούτου και ισχύος, δεν θα πρέπει να έχει ιδιοτελή, εγωκεντρικά και εγώδουλα κίνητρα, δεν θα πρέπει να είναι πράξη οίκτου, αλλά πράξη συμπόνοιας.   Η ελεημοσύνη όταν γίνεται μηχανικά ή σκόπιμα απὀ ανιδιοτελή ή εγωϊστικά κίνητρα δεν έχει νόημα και επιπλέον είναι και αμαρτία. 

Οφείλουμε στους  χαλεπούς αυτούς καιρούς που διάγουμε, τους γεμάτους υλισμό και αθεΐα, όπου η πνευματικότητα, το ήθος και το θρησκευτικό αίσθημα πολλοί τα κοροϊδεύουν και τα περιφρονούν ενώ ο φιλάνθρωπος θεωρείται από πολλούς αγαθιάρης και αφελής, ωφείλουμε λέγω να διδάξουμε στα παιδιά μας τα θεία αυτά νοήματα της Γεννήσεως του Σωτήρος του Κόσμου, διότι τα παιδιά μας είναι το μέλλον της Ομογένειας και του γένους των Ελλήνων, γένος ευλογημένο από τον Κύριο που είπε στους Έλληνες «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου».  Πρέπει  να ανοίξουμε λοιπόν τις καρδιές μας και να μάθουμε στα παιδιά μας ότι στην δική μας παράδοση η Πρωτοχρονιά δεν ταυτίζεται με τον ευτραφή και γραφικό, κατά τα άλλα συμπαθή, Santa Claus  που δημιούργησε ο άκρατος καταναλωτισμός και τα  ξενόφερτα και δυτικότροπα έθιμα, καθώς ο Santa Claus προήλθε από τον Άγιο Νικόλαο και όχι από τον Άγιο Βασίλειο που εορτάζουμε εμείς κάθε χρόνο στις εκκλησίες μας.  Να διδαχτούν τα παιδιά μας ότι ο Άγιος Βασίλειος της δικής μας παράδοσης είναι  όχι μόνο πατέρας της Εκκλησίας, αλλά και πανεπιστήμων και λογιότατος της θεολογίας, της φιλοσοφίας, της αστρονομίας, της νομικής και των μαθηματικών και ένας από τους υπέλαμπρους φωστήρες της Τρισηλίου Θεότητος, ο ευεργέτης όχι μόνο των παιδιών, αλλά και κάθε πονεμένου, πτωχού και αναξιοπαθούντα, ο Μέγας Βασίλειος, που ίδρυσε νοσοκομεία, πτωχοκομεία, ορφανοτροφεία και δώρησε όλη την περιουσία των γονέων του για να διακονήσει και να υπηρετήσει τον  Θεό υπηρετώντας τον άνθρωπο.  Να διδαχτούν τα παιδιά μας ότι στην δική μας παράδοση τα παλιά χρόνια δεν στόλιζαν δέντρο, αλλά καραβάκι ως είθιστε από τα βυζαντινά χρόνια και συνεχίζεται ακόμα  αυτό το έθιμο σε ορισμένα μέρη της ελληνικής επαρχίας.   

    Ας προσκαλέσουμε το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων, αυτό της ταπείνωσης, της θυσίας, της φιλανθρωπίας και της αγάπης, να φωλιάσει στις ψυχές τις δικές μας και των παιδιών μας.  Είθε το νέο έτος που θα έρθει σε λίγες μέρες να μας φέρει υγεία, ειρήνη, αγάπη και ομόνοια στην ανθρωπότητα και στην μαστιζόμενη από την διχόνοια και τον εγωϊσμό ομογένεια μας και το άστρο της Βηθλεέμ να φωτίσει όλους μας, αλλά πρωτίστως τους ηγέτες του κόσμου για να ζούνε όλοι οι άνθρωποι με αξιοπρέπεια και δικαιοσύνη.

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους!!!

1. 

   

   
   Για όσους ενδιαφέρονται για μια ξενάγηση στην Νέα Υόρκη τα Χριστούγενα και την Πρωτοχρονιά από αδειούχο ξεναγό-ιστορικό και αδειούχο καθηγητή μέσης εκπαίδευσης στο αντικείμενο της ιστορίας, κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:
   http://hellenicpsyche.blogspot.com/2012/11/christmas-in-new-york-holiday-tours.html
2. 
   

Ανδρεας και Νικολάος Ρίτζος: οι μεγάλοι εκπρόσωποι της Κρητικής Σχολής της Μεταβυζαντινής Εκκλησιασιτκής Ζωγραφικής και Αγιογραφίας. Μια διπλωματική εργασία (μεταπτυχιακή διατριβή) από τη Μαρία Στάθη.

http://invenio.lib.auth.gr/record/107409/files/gri-2008-1681.pdf?version=1

Don't use Internet Explorer! It sucks! Let's boycott it! Use Google Chrome or other browsers. They are way better.

Don't use Internet Explorer!  It sucks!  Let's boycott it!  Use Goodle Chrome or other browsers.  They are way better.  Internet Explorer is obsolete and it often cuases technical difficulties to its owners.  It also attempts to monopolize its services and rule out other way better broswers at the users' expenses.

Internet Explorer knows that this website has many visitors from all over the world and some great posts and they want to take advantage of it by pressing for money using the cross-site scirpting excuse while this is totally inept, since thsi website makes a frequent use of disclaimers, there is a general disclaimer for the entire blog on the right-hand selection bar and the are always, links, sources and all types of citation used for each and every reproduction.  Sometimes, different methods of citation are used for different posts, but there is always something used to give credit to the original source of the reproduction.  Therefore, Internet Explorer's extortion is destined to fail.

Thank you all for being loyal readers and viwers of this site.

Merry Christmas and Happy Holidays!

The first brand new website and blog of "Prometheus" Greek Teachers Association of New York - Ο πρώτος ιστότοπος του Συλλόγου Ελλήνων Εκπαιδευτικών Νέας Υόρκης "Ο Προμηθεύς" designed and run by Alexander G. Colombos, Webmaster, Chairman of the Technology & Electronic Communication Committee, and Alternate Board Member of "Prometheus" Greek Teachers Association

greekedprometheus.wix.com/greekedprometheus

Απολυτίκιον Ιερομάρτυρος Ελευθερίου -15 Δεκεμβρίου -Χρόνια πολλά στον Λεφτέρη και την Ελευθερία!

Mythic and Early Settlers and the Tribal Organization of Chios by Alex Colombos, MA, MPS

(Modified excerpt from my Master Thesis on Alexander the Great and Chios (2002) submitted at Queens College-CUNY for the fulfillment of a Master of Arts in History)

    Plenty of myths referred to the foundation of Chios saved by the ancient Greek authors.  One of them referred to the mythic King Oinopion^[1] whose cult was popular on the island, as heroic cults were very popular on Chios, such as the local cult of Drimakos.^[2]  For us here, the myth of Oinopion is  is interesting as Alexander was later associated to Oinopion, as we will see in chapter 3B.  It was already said that from an inscription of the fifth century BC there was a cult of Oenopion with his grave and religious center (Oinopioneion).  That cult continued to the middle of the 2nd century AD in the times of Pausanias visit.  What was interesting was that it was proved by the existence of the Oinopidae genealogy: 1) phratria or phyle of Οἰvoπίδαι (late fifth century BC), 2) the use of his name as "στεφαvηφόρoς" of Chios.^[3]  Oinopion was rather a historical person as Sarikakis agrees with, since Plutarch gives as the above evidence.  It seemed that the Oinopidae's genealogical tree continued until the Hellenistic times and continued after Alexander's reforms of 325 BC.^[4]

   .Pausanias (VII, 4, 8-9) wrote about the myths of Chios, which present the personified Chios^[5] with a male name, “Χίoς”, as Poseidon's and a nymph's son.  Poseidon went to Chios when she was still uninhabited (VII,4, 8-9).  However, the myth of Chione, the daughter of Oinopion was more accepted.  It was said that Chios named after her.

    The sources for the second were Athenaeus^[6] and Strabo. For the first was Diodorus.^[7] 

    Moving from myth to history, from the pre-Hellenic to the later historical settlers, the most ancient Chian author, Ion the Tragic^[8] (c.490-422 BC), wrote in his Χίoυ Κτίσις about the stages of colonization of the island by pre-Hellenic people, such as Carians, also called Leleges, and Avantes from Euboia.^[9]  Before them, there were Pelasgians, who lived in Ionia and spread throughout Greece, including Chios.^[10]  Archaeological research has proved the presence of pre-Hellenic colonizers, such as in Emporio, Chios Town and all over the island.^[11]  Aeolians who lived in Lesbos and along in some areas of the Asia Minor, colonized Chios, probably for reasons of proximity, in the fourteenth and thirteenth centuries BC.^[12]  Strabo,^[13] quoting from the Athenian speech-writer (logographos) Pherekydes,  mentioned the presence Carians, who lived in Miletus and Ephesus, on Chios.   Herodotus referred to Avades in Ionia, who were not Greeks, but fought the Trojans on the Achaeans’side (I, 146).

    Very important was the role of Homer in the genealogy and tribal organization of Chios, though it was perplexed with myth and uncertainty.  There was long and strong tradition that Homer founded a school in an area called Δασκαλόπετρα  (in modern Greek) near Vrontados, some miles away from the Chios Town.^[14]  As the tradition went, the generations of Homer's disciples were genos and were called {Ομηρίδαι (Homeridai).  They were supposed to be those who transmitted Homer's poems^[15].  Kynaethos the Homerides, was one of them whom the Homeric Hymn to Apollo was contributed.^[16]  Homerides, son of Thestor was a member of the Hoemeridai and a Chian, while he dates Homeridai to Pindar's times (Archaic Age).^[17]  

    Amphiklos, though there were many myth about him, was rather a real person who lived in the ninth century.  Four generations after him was Hector, not to be confused with the Trojan hero, who took over at the eighth century, according to Nicholas Yalouris calculations.^[18]  Sarikakis concluded that as Hector lived at that time and that one century later the Panionion was created, then Chios was of the last cities of the Dodekapolis (twelve cities union) which got later into the Ionian Union.^[19]  That might be explained from the fact that it took long time until the Ionian kings imposed their rule gradually to Chios.  Strabo testified that Chios was also colonized by the Ionians, especially the Kodrides and Nelides, and also by Athenians.  By this token, we may assume that Egertios was an Athenian.  Makaras or Makareus, mentioned as Makar by Diodoros Siculus and Egertios were also settlers of Chios which founded their own tribes and family trees on the island (V, 81, 7). 

    We may assume that may have to do with the Chian's rebellious spirit which too often arose slave rebellions and other social and political insurrections.  Such happened in the times of the Ionian Revolution when under the rule of Pericles (mid-fifth century BC), Chians first reacted to the Athenian Empire and its financial control, which reduced the Chian coin from gold to silver (Ibid., pp.93-101).  There is no evidence for any act of colonization in the fourth century, in times of Philip II or before the arrival of the Macedonian Guard, which was not recorded as an act of colonization yet.  After the foundation of Alexandria by Alexander the Great in 332 BC, there should be some waves of immigration to Chios, but rather there were Chians who went to the East and Chios became a station of intense trade relations with the Eastern Mediterranean and Egypt.^[20]  In the 86 BC, Mithridate VI Eupator who accused Chians for being pro-Roman.  He sold for slaves a large number of Chians, ^[21] brought settlers from Pontus, and named Chios Town after his wife Berenike.^[22]     

    In the times of the dispute of Ionia between Lysimachos and Demetrios the Conqueror, islands, such as Chios rebelled and on an inscription probably coming from Erythrai, there was the name of the Chian tyrannicide Philitos.^[23]  Beyond the question who was the first or the major colonizer, J.M. Cook used the case of Lebedos, a small Ionian city on the Asia Minor penninsula to support that such cities on Penninsula may be suitable for colonization, because of the land projection.  We may take under consideration that Chios was located right across the penninsula of Erythrai, a large land mass projecting to Chios with only a few miles of distance.  Cook continued that archaeological evidence from Lebedos revealed traces of the Ionians only.^[24]  Thus, the Ionian settlers/colonizers coming directly from Asia Minor, were the most crucial and probably the first

 than the Athenians, which were of Ionian origin, too,^[25] and I would assume that most of the Ionian settlers arrived to Chios in the times of the Athenian Empire.  Probably, that may explain the multiplication of classical settlements on the island.  That gives right to Sarikakis rejection of the theory that the Chios was colonized only by an Athenian wave of immigration.^[26]  However, the Athenian presence and influence was very crucial and deep, as those Ionians from Eryrhrai and Miletus were probably of Athenian origin, as it was evident from the names of their generations, Βασιλείδαι and Νηλείδαι.^[27]  Two thriving aristocratic and oligarchic large groups of families, which owned and ruled many of the farms and settlements lived in Alexander's times, the Klytidai and the Totteidai, which will be later discussed in the chapter 3.  However, we should say in a few words that the Klytidai, mentioned by Zolotas^[28] and Sarikakis^[29] as a phratry (tribal unit) or rather a  phyle (tribe), had a common ancestor Melampous.  In chapter 3, we will see that the Klytidai was probably a phyle, as Sarikakis tended to believe.  Klytomedes was their leader in the first half of the fourth century, whose name I would say, sounds rather Athenian.  They lived in the area Kardamyla, Northeastern Chios, but had sanctuaries of Zeus and Dionysus all over North Chios, but also in Kallimasia, South Chios.^[30]  There name came from Κλυτός, for to obey, and to listen to and κλυτός for famous and the one that everybody listens to. ^[31]  The Totteidai, a phratry, originated from Τoττ­ς , their common ancestor who probably belonged to the Klytidai and with Alexander they became a tribe, the Totteidai the Second.

References

    Cook, J.M. The Greeks in Ionia and the East, New York: Frederick A. Praeger,, 1962.

    Sarikakis, T.H., {Η  Χίoς στή zΑρχαιότητα, Αθήvαι: zΕριφύλη, 1998.

    Yalouris, E. Topography of Chios, CHIOS, 1986, pp.141-168.              

    Yalouris, N. Apollo Phanaios and the Cult of Phanes, CHIOS, 1986, pp.39-41.

     Zervoudis, Η Αρχαία Πόλις Χίoς, Αθήvα: Υπoυργείo Αιγαίoυ - Ομήρειo Κέvτρo Δήμoυ Χίoυ, 1994.

     Zolotas, G. Ιστορία της Χίου, τόμος Α1΄΄Αθήvαι: Π.Δ. Σακελλαρίoυ, 1921.

     Zolotas, G. Iστoρία της Χίoυ, vol. B’ ΄Αθήναι: Π.Δ. Σακελλαρίoυ, 1921.

---

     ^[1]According to Diodorus Siculus, Rhadamanthys put Oinopion as the ruler of Chios, Minos sent his brother to Chios to keep him away from Crete (V, 84, 3).  Pausanias (VII, 5, 6) referred to Oinopions grave and the historicity of this life and his contributions.  Sarikakis believed that there was no doubt that Oenopions grave exists as a Chian inscription of the fifth century BC about [Οἰv]oπιώvειov (probably a cult place, too) also proved it.  Theompopus, the great Chian historian of the second half of the fourth century, a philo-Macedonian, gave information about Alexander, but also about his island Chios.  He refers to Oinopion.  He said that Oinopion "συvíκoισε τήv vήσov" and he taught Chians the art of veticulture and the production of "μέλαvoς οἴνου " (Θ, 77).

     ^[2]Athenaeus (VI, 88-90, pp. 265d-266e=Jacoby, FGrHist, cited by Sarikakis, note 23., p.296.) referred to Drimakos, as a local hero, who although a mortal, was deified and to his cult taking information from Nymphodoros, Drimakos' contemporary.  As Sarikakis mentioned  (p.298), Nymphodoros' age is not certain, but some place it in the third century BC.

     ^[3]Sarikakis, 1998, p.25.

     ^[4]See Sarikakis, 1998, p.24.  Oenopion was usually presented as the son of Dionysos, but Ion the Chian, a pro-Athenian, called him son of Theseus.  Plutarch in his Life of Theseus referred to Oinopion as "Θησείδης  ἐκτισεv  Οἰvoπίωv" (Plutarch, Theseus, 20.  Kritias the Athenian referred to the city of Chios as Oinopion's city, as Athenaeus (I, 50) informed us.  In a inscription from Pergamos the Chios called "Οἰvoπίωv[oς] [ίδ]oς", while in a Chian inscription the Chians were called “Οἰvoπίωv[oς] γεvεή”  (γεvεή: Ionian dialect) cf. Sarikakis, 1998, p.24.

     ^[5]Probably the male persona of Chios was not just a personification, but a real person.  However,  this controversy of the myth on gender suggested that the historical persona of Chios, either as a male or female, could be out of question.

     ^[6]Athenaeus (III, 66) added that Makar with those rescued from the flood founded the πoλίχvη  Καρίδαι, a settlement on which many scholars argue, especially about its name and origin.  Those events seemed to have taken place in the Late Mycenaean times, as according to Elaeates (fourth century BC), Gorgias, Alkidamas' disciple, Odysseus came to Chios to convince Oenopion to send the Chians to the Trojan War.  Athenaeus drew information from Ephoros, FGrHist, no.70, Fr.11. cf. Sarikakis, p.22.

     ^[7]Diodorus (V, 81, 7) informed us that Makareus became ruler of Lesbos and the neighboring islands seven generations after the flood of Deukaleon, without referring to his name.  In Chios, he founded first a settlement and he sent his sons there to colonize.  As for his other children, he sent them out to colonize Samos, Kos, and Rhodes.

     ^[8]Pausanias, VII, 4, 8-9.

     ^[9]Sarikakis, 1998, p.21.

     ^[10]Pelasgians are still considered pre-Hellenic, though Dionysius of Halicarnassus said ³v γρ δ¬ κα τäv Πελασγäv  ¦κ Πελoπovvήσoυ τÎ •ρχαίov.  Herodotus (VII, 95) said that some Aeolians, a Greek nation was also called later Pelasgians, which was separated from the Greeks (VII, 157), though we know that Aeolians still existed in Lesbos and other areas of the Aegean and Asia Minor.

     ^[11]E. Yalouris listed a long number of prehistoric and pre-Hellenic sites in his survey (E. Yalouris, 1986).

     ^[12]Zervoudis, 1994, p.107.

     ^[13]Strabo, XIV, 1,3.

     ^[14]N. Yalouris, 1986, p.159.

     ^[15]Zolotas, 1921, vol. A1, p.22.

     ^[16]Ibid., p.20.

     ^[17]Ibid.

     ^[18]N. Yalouris, 1986, p.159.

     ^[19]Sarikakis, 1998, p.26.

     ^[20]Sarikakis, 1998, p.218.

     ^[21]Ibid., pp.218-219.

     ^[22]Appian, Mithridate, 46-47 - Plutarch, Lucian, 18 - Stephanos, Ethnica - Cohen, 1995, p.141.  

     ^[23]Ibid., p.184. 

     ^[24]J.M. Cook, 1987, p.30.

     ^[25]See chapter 3A2.

     ^[26]Sarikakis, 1998, p.25.

     ^[27]Zervoudis, 1994, p.107 - Zolotas, 192, vol. B, p.56.

     ^[28]Zolotas, 1921, vol. A1, pp.328-330.

     ^[29]Sarikakis, 1998, p.310.

     ^[30]Zolotas, 1921, vol. A1, pp.328-330.

     ^[31]Sarikakis, 1989, p.274