Μ. Λαμπράκη–Πλάκα: «Δεν έκανα χλιδάτη ζωή»
 06.10.2011 - 18.05
Την άγνωστη πλευρά της ζωής της αποκαλύπτει η Μαρίνα Λαμπράκη – Πλάκα, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό «ΕΓΩ».
Η κα Λαμπράκη, τολμάει να μιλήσει για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε, για τον γάμο της σε ηλικία 17 χρονών με έναν όπως λέει λαμπρό άνθρωπο, καθώς και για τις σπουδές της αλλά και για τον ρόλο της ως διευθύντρια στην Εθνική Πινακοθήκη.
Καταφέρατε να εκσυγχρονίσετε την Εθνική Πινακοθήκη, ποιος είναι ο απολογισμός σας; Ρώτησε η δημοσιογράφος την Μαρίνα Λαμπράκη και εκείνη απάντησε: «Η πιο σημαντική στιγμή της ζωής μου ήταν όταν είδα απλούς ανθρώπους να έρχονται με τα παιδιά τους στην Πινακοθήκη».
Αν σας ζητούσαν να παραιτηθείτε, θα το κάνατε; «Η επέκταση της Πινακοθήκης είναι προσωπικό μου στοίχημα και κρατά 12 χρόνια. Κατάφερα να βρω 13 εκατομμύρια ευρώ σε καιρό κρίσης. Αν έχεις κάνει όλο αυτόν τον αγώνα, το βρίσκεται σωστό να έρθει κάποιος άλλος να καρπωθεί τον αγώνα;», αναφέρει η κα Λαμπράκη.
Η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης τολμάει να αναφερθεί στα παιδικά της χρόνια τα οποία δεν ήταν και τόσο εύκολα.«Η ζωή μου ήταν μακρύς αγώνας για να υπερνικηθούν εμπόδια. Εγώ γεννήθηκα φτωχή. Ο πατέρας μου ήταν σιδηρουργός και η μάνα μου αγρότισσα».
Και συνέχισε: «Παντρεύτηκα 17χρονών έναν λαμπρό άνθρωπο, τον Δημήτρη Πλάκα, φιλόλογο στο επάγγελμα και φτωχό επίσης. Μπήκα σε πέντε πανεπιστημιακές σχολές, μεταξύ των πέντε πρώτων χωρίς φροντιστήρια. Πήρα υποτροφία για το Παρίσι. Εκεί έκανα ένα σωρό δουλειές. Δεν είχαμε λεφτά να πιούμε έναν καφέ. Έπαιρνα τάπερ απ΄ το σπίτι και έβαζα στη λέσχη ένα δεύτερο πιάτο φαγητό για να φάει ο άνδρας μου».
Στην ερώτηση αν έκανε ποτέ χλιδάτη ζωή, απάντησε: «Ποτέ. Δεν είναι του χαρακτήρα μου».
Όταν η συζήτηση έφτασε στον σύζυγό της, ο οποίος «έφυγε» από την ζωή, συγκινημένη μίλησε με τα καλύτερα λόγια για τον άνθρωπό της, ενώ είναι όπως λέει σαν …να ζει μαζί του! Μεταξύ άλλων αναφέρει, «πέθανε από καρκίνο έξι μήνες αφ’ ότου διορίστηκα διευθύντρια στην Πινακοθήκη. Η ζωή μας ήταν συντροφική, δεν κάναμε παιδιά από επιλογή. Είχαμε ο ένας τον άλλον. Είναι μεγάλη απώλεια… δεν θα έβαζα άλλον άνθρωπο στην θέση του» και συνεχίζει, «με έναν τρόπο ζω μαζί του… σε άγγιζε με ένα μαγικό ραβδί και σου άνοιγε τον παράδεισο».
Τι φοβάστε περισσότερο; «Τις αρρώστιες και την αναπηρία. Αν μου έλεγες Αλτσχάϊμερ ή θάνατος θα απαντούσα, θάνατος. Το να χάσω τη δυνατότητα να διαβάζω, να καταλαβαίνω, να επικοινωνώ, να αγαπώ, να μιλώ, να γελώ με τρομάζει. Αυτά είναι η ζωή», απαντάει η κα Λαμπράκη.
Βιογραφικό
Η Μαρίνα Λαμπράκη - Πλάκα γεννήθηκε στο Αρκαλοχώρι Ηρακλείου Κρήτης. 1960-1964: Πτυχίο Αρχαιολογίας με άριστα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. 1964-1968: Μετεκπαίδευση στην Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. 1968-1973: Μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας της Τέχνης στη Σορβόννη. Κρατικό διδακτορικό δίπλωμα (Doctorat d'Etat es Lettres) με άριστα από τη Σορβόννη (Παρίσι Ι). 1975: Εκλέγεται Τακτική Καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Από το 1992 Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης. 1985: Βραβείο Καζαντζάκη. 1989: Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης Δοκιμίου για το βιβλίο "Περί ζωγραφικής. Αλμπέρτι και Λεονάρντο". Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ιππότη των Γραμμάτων και Τεχνών από την Ιταλική και Γαλλική Δημοκρατία και με το παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού από την Ισπανική Κυβέρνηση. Έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία και άρθρα Ιστορίας της Τέχνης.
Εργογραφία
Πρόσφατες εκδόσεις (πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ):Νίκος Λύτρας. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2008. Σελ.: 39. El Greco: Δομήνικος Θεοτοκόπουλος. Αθήνα, Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2007. Σελ.: 146. Spyros Papaloukas. Αθήνα, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, 2007. Σελ.: 305. Yannoulis Chalepas. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2007. Σελ.: 387. Αντιστοιχίες: Λουλούδια από την ελληνική τέχνη. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2007. Σελ.: 103. Γιαννούλης Χαλεπάς. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2007. Σελ.: 387. Ελληνική ζωγραφική. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2007. Σελ.: 207. Θεοχαράκης: Ζωγραφική 1952-2007. Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη, 2007. Σελ.: 461. Μαρτυρίες φοιτητικών χρόνων. Αθήνα, Futura, 2007. Σελ.: 169. Μετζικώφ. Αθήνα, Φιλιππότη, 2007. Σελ.: 390. Παναγιώτης Τέτσης. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2007. Σελ.: 144. Σπύρος Παπαλουκάς. Αθήνα, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β. & Μ. Θεοχαράκη, 2007. Σελ.: 305. Σωτήρης Σόρογκας. Αθήνα, Καστανιώτη, 2007. Σελ.: 302. Σωτήρης Σόρογκας. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2007. Σελ.: 144. Paris - Athènes 1863-1940. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2006. Σελ.: 478. Παρίσι - Αθήνα 1863-1940. Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2006. Σελ.: 478. Σπύρος Παπαλουκάς. Αθήνα, Ελληνικά Γράμματα, 2006. Σελ.: 142. Ιταλική Αναγέννηση. Αθήνα, Καστανιώτη, 2004. Σελ.: 236. Works of Art from the Collection of the Hellenic Parliament. Αθήνα, Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, 2003. Σελ.: 269. El Greco, ο Έλληνας. Αθήνα, Καστανιώτη, 1999. Σελ.: 124. Ελληνική πολιτισμική ταυτότητα και ευρωπαϊκή ενοποίηση. Αθήνα, Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1993. Σελ.: 141. Το παιδί στη νεοελληνική τέχνη. Αθήνα, Αδάμ - Πέργαμος, 1993. Σελ.: 305. Ο γελωτοποιός και η αλήθεια του. Αθήνα, Καστανιώτη, 1991. Σελ.: 247. Μπάουχαους. Αθήνα, Νεφέλη, 1986. Σελ.: 121. Ο Ροντέν και η αρχαία ελληνική τέχνη. Αθήνα, Νεφέλη, 1985. Σελ.: 173. Ακριθάκης. Ηράκλειο Κρήτης , Ίτανος, Σελ.: 305.
Μεταφράσεις
Πρόσφατες μεταφράσεις (πηγή: ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ):
Συλλογικό έργο. Πάμπλο Πικάσσο. Αθήνα, Καστανιώτη, 2006. Σελ.: 151.
Alberti, Leon Battista. Περί ζωγραφικής. Αθήνα, Καστανιώτη, 1994. Σελ.: 186.
|
|
